کد مطلب:246048 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:270
بکر بن صالح می گوید
یادداشتی برای امام جواد علیه السلام نوشتم به این مضمون كه:
پدرم ناصبی است و دارای عقاید منحرف و مرا بسیار آزار می دهد. فدایتان شوم. اولا: مرا دعا كنید.
و ثانیا: بفرمایید كه با او چه كنم؟ افشاء و رسوایش كنم یا با او بسازم. امام پاسخ فرمود:
مضمون نامه ات را درباره ی پدرت فهمیدم.
ان شاءالله همواره دعایت می كنم.
و اما مدارا برای تو بهتر از افشاگری است. در پی هر سختی، آسانی است. صبر كن كه عاقبت از آن متقین است. خدا تو را در ولایت آن كه در ولایتش هستی ثابت قدم بدارد. ما و شما در امانت خدا هستیم و خدا امانت خویش را ضایع نمی كند.
پس از این نامه و دعای امام، پدرم متحول شد و هرگز با من مخالفت نكرد. [1] .
[ صفحه 88]
پدرم ناصبی است و دارای عقاید منحرف و مرا بسیار آزار می دهد. فدایتان شوم. اولا: مرا دعا كنید.
و ثانیا: بفرمایید كه با او چه كنم؟ افشاء و رسوایش كنم یا با او بسازم. امام پاسخ فرمود:
مضمون نامه ات را درباره ی پدرت فهمیدم.
ان شاءالله همواره دعایت می كنم.
و اما مدارا برای تو بهتر از افشاگری است. در پی هر سختی، آسانی است. صبر كن كه عاقبت از آن متقین است. خدا تو را در ولایت آن كه در ولایتش هستی ثابت قدم بدارد. ما و شما در امانت خدا هستیم و خدا امانت خویش را ضایع نمی كند.
پس از این نامه و دعای امام، پدرم متحول شد و هرگز با من مخالفت نكرد. [1] .
[ صفحه 88]
[1] بحارالانوار - جلد 50 - صفحه ي 55.